Güneşlibahçe sokağının renkli simalarından Koçero. Hayatı hep bu sokakta ve civarında geçiyor. İşini soracak olursanız kısmi rehberlik hizmetleri veriyor. Türkiyeli olmayanlar ilgi alanı. Örneğin bir Alaman arkadaş geçiyorsa, almanca çat pat bir şeyler geveliyor. ingilize ingilizce şerbet, rusa rusça... Eğer eloğlu yerse,sevimli bir hareket ile karşılık verirse para istiyor yahut bira istiyor. Çoğu zaman karşılık bulamıyor ama ben hayli karşılık bulan diyaloğada rastlamadım değil. Slav bir çifte bildiğin rakı masası kurdurtmuştu. Geçenlerde temizlik yapıp dükkanın karşısındaki koltuklara oturdum. Yanıma geldi, hal hatır sordu. Almanya'da doğduğumu öğrenince, "haa ben de oralardaydım, Köln'de kaldım yıllarca" deyiverdi. "Ee ne işin var burada kalsaydın keşke sokak zor oluyordur" dedim. " Abii beni kovdular sınır dışı ettiler" dedi. "İlkin deliler hastanesine attılar sonra da bana dayanamayıp sınırdışı ettiler."
Aradan bir iki gün geçtikten sonra geçenlerde yaptığımız muhabbetten güç alarak yanıma yaklaşıp sessizce fısıldadı. " Abii sende para var mı ?" "E daha dükkanı yeni açtık hayrola " dedim. "Abi bana biraz kredi açar mısın biliyorsun yakında deli aylığım yatacak o zaman veririm" dedi." Deli maaşının yatacağını ben nerden bileyim Koçero" dedim. " Abi vereceğin 100 lira para amma da laf ettin haa" deyip uzaklaştı. Hayat...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder