Bizim insanımızı diğer milletlerden ayıran unsurlardan biri de sanırım adres sorma alışkanlığı. Elin adamı alıyor rehberini, i-phone unu diğerlerine ihtiyaç duymuyor. Bağımlı ruh hali böylesi bir şey sanırım, adres sormada dahi diğerlerine yaslanma, kolaya kaçma, kendine güvenmeme halleri gözlemlenebiliyor.. Dükkanımız hep diyorum yine derim civcivli bir güzergahta olunca haliyle adres soran çok oluyor. Bunların profilleri pek değişik oluyor. Bazıları pek kırılgan ," Affedersiniz bu civarda Hamsi Pub diye bir yer olacaktı, ricam etsem tarif edebilir misiniz ?" bazıları kestirmeci " Hocam Çiya nerde ?". Bu arkadaşlar cümlelerinin paralelinde kaba ve rahat insanlar oluyor ağırlıkla. Bazıları fena kuşkucu oluyor, " Bu sokaktan değil mi, yani bu yan sokaktan , yani şu sizin tarif ettiğiniz yan sokaktan gireceğiz, şu yan değil mi, eminsiniz değil mi bu yani ! " Böylelerine
ALLAH ALLAH nidalarıyla saldırmak istiyorum. Bazı bize benzer turist arkadaşlar tek soru soruyorlar , " Where is Çiya ?", komşu olunca " Naa şorası " deyiveriyorum. Çiya Restoran'ın sahipleri sanırım İstanbul'u anlatan her turist rehberine isimlerini bir şekilde yerleştirmişler. Artık otomatiğe bağlayıp turist soru sorduğunda elimizi sağa doğru uzatıp " Naa Şorasıı " deyiveriyoruz.Bugün arkadaşın biri "Bağdat Caddesi nerde ?" dedi. Sanırım biri onu " Bağdat Caddesi Kadıköy'de." diyerek keklemiş. En sevdiklerim ise sinsi gruplar, bunlar son derece sakin bir havayla üzerime üzerime gelip kulağıma fısıldıyorlar " Abi buralarda bir pilavcı varmış nerdee ?" Hayır öyle bir yanaşıyor ki arkadaş çok ciddi bir problemi var yahut polis "Çabuk kollarını kaldır teslim ol " diyecek... Yurdum insanı işte...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder